< Alle verhalen
Nico van Miltenburg

“Als ik dan weg ben, ben ik de zorg echt even kwijt.”

Respijtzorg in de buurt

Mijn vrouw heeft nu tien jaar de diagnose Alzheimer. Toen bleek dat ze Alzheimer had, hebben we ervoor gekozen om geen gebruik te maken van medicatie. Je weet namelijk niet zeker of het proces vertraagd wordt maar er is wel een grote kans op bijwerkingen. De natuur op zijn beloop laten was geen slechte keus. Het gaat best goed, maar ze is in tien jaar wel sluipenderwijs achteruitgegaan. Ze heeft geheugenverlies en is door het verlies van controle wat dwangmatig en argwanend geworden. Ze is niet van karakter veranderd, dat hoor je ook nog wel eens.

Ik wilde een keer een weekje weg, maar mijn vrouw kon niet alleen thuisblijven. De casemanager wees me op respijtzorg via een zorgcentrum in de buurt en mijn vrouw is toen een week in dat zorgcentrum verbleven. Toen ik haar na die week ophaalde schrok ik van hoe ze eruit zag. Ze had wel dagelijks kinderen en kennissen op bezoek gekregen, maar ze was meer verward dan normaal, vervreemd en emotieloos. Ik realiseerde me dat ik het niet had moeten doen. Ik besefte toen het belang ervan dat ze in haar eigen huis en omgeving blijven. Dat is heel belangrijk voor Alzheimerpatiënten.

Groepsreis

Vlak voor ons trouwen in 1974 zijn we op vakantie geweest naar Kroatië, een dierbare herinnering. Nu het nog kon wilde ik nog een keer met haar terug naar Kroatië. Als een soort afsluiting, want door de Alzheimer zou het daarna niet meer kunnen. Tijdens de busreis leerden we Hanny kennen, zij bleek vrijwilligster bij Handen in Huis te zijn. Ze vertelde erover en na de vakantie ben ik veranderd van ziektekostenverzekering, naar een verzekering die Handen in Huis vergoed. We hebben ons aangemeld, er is een intake geweest en de eerste keer kwam meteen Hanny, die we dus al kenden van de vakantie. Ze had me tijdens de reis al verteld met hoeveel plezier ze het werk deed, dus daar had ik het volste vertrouwen in.

Uitzwaaien

Deze eerste keer ging meteen hartstikke goed. Mijn vrouw kon nu gewoon thuisblijven. De dagopvang waar ze heen gaat, liep ook gewoon door. Toen Hanny een keer verhinderd was, is een andere vrijwilliger op kennismakingsgesprek geweest. Die vervanging ging ook prima. Ik heb nooit getwijfeld, het gaat heel zorgvuldig en het zijn allemaal hele lieve prima vrijwilligers, die bij het weggaan door mijn vrouw worden uitgezwaaid alsof ze vriendinnen zijn.

Bridgen

Mijn vrouw gaat 6 dagdelen naar de dagbesteding, twee hele en twee halve dagen. Op de halve dagen is ze in de ochtenden thuis en dan komt de thuiszorg. Ik bridge twee keer in de week met vrienden en dat doen we vanwege de situatie nu altijd bij ons thuis. Terwijl ik bridge wordt mijn vrouw gedoucht, gewassen en aangekleed door de thuiszorg. Daarna wordt ze opgehaald door een vrijwilligster die met haar gaat wandelen, fietsen of een praatje met haar maakt bij ons thuis. Zo word ik aardig ontlast en kan ik toch nog mijn hobby’s en activiteiten doen, want anders zou ik aan huis gekluisterd zijn. De weekenden ben ik samen met mijn echtgenote thuis.

Vriendengroep

Handen in Huis is voor mij echt een uitkomst. Ik heb een vriendengroep waar ik mee sport, zo heb ik een fietsclubje en golfgroepje. Met deze clubjes maken we jaarlijks een tripje, zo gaan we met het fietsclubje in de zomermaanden drie dagen ergens in het land fietsen. Daar kon ik niet meer aan meedoen, maar door Handen in Huis weer wel.

Als ik dan weg ben, ben ik de zorg echt even kwijt. Ik kan doordeweeks wel dingen voor mezelf doen maar je dag wordt er toch altijd door bepaald. De dagopvang eindigt om 4 uur, dus als ik een fietstochtje ga maken moet ik zorgen dat ik half vier weer terug ben. Ik kan geen lekke band krijgen, daar moet ik allemaal backup voor regelen. Op de achtergrond is er altijd de zorg voor ‘red ik het wel?’ aanwezig. Tijdens een paar dagen weg kan ik me helemaal overgeven aan mijn vrienden en onze activiteit. Dat is een groot verschil.

Mantelzorgers en vrijwilligers

Tegen mantelzorgers die nog twijfelen zou ik zeggen: als je er voor jezelf aan toe bent om eruit te gaan kun je dat met een gerust hart doen want ze worden uitstekend opgevangen en verzorgd. Handen in Huis vraagt van alles over de patiënt. Ze zijn dus goed ingelicht en kunnen het goed opvangen. En als je vrijwilligerswerk wilt doen, lijkt me dit hartstikke leuk. Ik heb ook al gedacht dat het me best leuk lijkt om te doen, je gaat het hele land door. Je kan het als vakantie zien.

< Alle verhalen