Late ontmoeting

Mijn man Willem is geboren in Batavia en inmiddels de tachtig gepasseerd. Als peuter is hij samen met zijn moeder in het Jappenkamp terecht gekomen, terwijl zijn vader werkte aan de Birmaspoorlijn. Ze hebben deze periode alle drie overleeft en zijn na de oorlog naar Nederland verhuisd. Jaren later hebben wij elkaar ontmoet. Ik ben een paar jaar jonger. Heb tot mijn 61ste in het onderwijs gewerkt en ben dus vervroegd uitgetreden.

Mijn man Willem heeft sinds 20 jaar Parkinson. In januari is hij gevallen. Elke keer na zo’n incident doet hij een stapje terug. Ik help hem in en uit bed, bij het aan- en uitkleding en bij de toiletgang. Langzaamaan verliest hij zijn gevoel voor richting en oriëntatie. Alleen op straat wandelen is dus niet meer vertrouwd.

Willem gaat drie dagen per week naar de dagopvang. De dagen dat hij weg is ga ik fietsen, doe ik dingen in huis, ga ik ga met een vriendin op stap, wandel ik en verveel me eigenlijk nooit.

Er tegenaan hikken

Mijn zusje kwam eerder bij ons in huis, zodat ik nog op vakantie kon. Maar zij wordt ook een dagje ouder en naarmate Willem meer hulp nodig had, vond ze het toch wel bezwaarlijk worden.

In onze kennissenkring leed iemand aan ALS, dat echtpaar heeft ons geattendeerd op Handen in Huis. Later heeft ook de gemeente ons er op gewezen. Ik zat er wel een tijdje tegen het opnemen van contact aan te hikken: ‘wil ik dit en doe ik hier goed aan?’ Maar eigenlijk heb je geen keus. Ik heb het gedaan en daar heb ik geen spijt van. Mantelzorgvervanging via Handen in Huis was ook nog eens eenvoudig te regelen.

Kennismakingsbezoek

In het najaar van 2017 hebben we voor het eerst gebruik gemaakt van Handen in Huis. Ze keken of er iemand beschikbaar was in de periode dat ik weg wilde en of het een goede match zou kunnen zijn. Ze vonden iemand en zij is bij ons thuis geweest voor een kennismakingsbezoek geweest. Het klikte. Omdat ik veertien dagen weg zou gaan gingen we er vanuit dat er iemand zou komen voor de eerste week en iemand anders voor de tweede week. Twee weken is immers best lang. Maar we hadden geluk: onze match kon twee weken blijven. Dat was fantastisch.

Ik heb zelf niet zoveel contact met de mantelzorgvervanger. Maar uit de korte momenten dat we elkaar zien voordat ik wegga en als ik terug kom blijkt dat we elkaar goed liggen. Die momenten zijn altijd heel prettig. Destijds bij het kennismakingsgesprek had ik meteen het gevoel dat het goed zat. Daardoor had ik er alle vertrouwen in en ging met gerust hart weg.

We hebben nu een paar keer gebruik gemaakt van Handen in Huis. Het is fijn als je weet dat er iemand is die vertrouwd is met Willem en de situatie. Het ritme van Willem gaat gewoon door. De dagen dat hij niet naar de dagopvang gaat, gaan ze naar Katwijk fietsen of wandelen. Vervelen doen ze zich niet en dat is een heel fijn gevoel voor mij.

Reizen

Zonder Handen in Huis zou ik niet op vakantie kunnen en dat vind ik af en toe heerlijk. Reizen is altijd een van mijn grote passies geweest. Toen het nog kon heb ik ook veel met Willem gereisd. Willem gunt mij de vakantie van harte en hij beseft dat ik het nodig heb, want de zorg is best intensief. Hij maakt er geen punt van dat er iemand bij hem in huis komt. Willem is ook gewoon een gezellige man en hij kan met iedereen overweg.

Een ander gezicht

Tegen mantelzorgers die nog twijfelen zou ik zeggen: altijd doen, niet twijfelen, probeer het gewoon en lukt het niet dan kan het altijd nog anders. Maar het is ontzettend goed voor jezelf en voor degene die mantelzorg ontvangt is het ook weer eens wat anders. Die ziet ook even een ander gezicht, heeft een ander persoon om zich heen.

Je moet als mantelzorger goed voor jezelf zorgen en ik merk goed wat zo’n vakantie met me doet. Je blik is weer even ergens anders op gefocust geweest, je hebt andere mensen ontmoet en gesproken en dat is heel verfrissend. En dan vind ik het ook weer goed om voor Willem te zorgen.

En twijfel je om vrijwilliger te worden, als je enigszins het gevoel hebt ‘dit zou ik wel willen doen’ doe het, probeer het. Ik heb zelf wel eens gedacht: ‘Stel dat ik in de gelegenheid zou zijn om dit werk te doen, wat dan? Dan zou ik het doen!’

 

 

< Alle verhalen